Over Aparthotel Kallisti bij Eliza Was Here
Ik rijd op de rondweg bij het plaatsje Patos en zie ineens iets bijzonders tegen de glooiende heuvels. De zon schijnt fel, ik knijp mijn ogen iets meer dicht om het beter te zien... Zie ik dat nou goed? In de verte staat een gebouw met een bouwstijl die je normaal gesproken direct opvalt maar het ligt zo onopvallend tegen de heuvel gebouwd dat je het op het eerste oog zult missen. Vandaar dat ik het tijdens mijn eerdere bezoeken aan het zuiden nog niet gezien had! Deze bouwstijl heb ik in heel Griekenland nog niet eerder gezien bedenk ik mij. Nee, zoiets zul je eerder verwachten in de Zwitserse Alpen of in een spannende James Bond-film! Als vanzelf sla ik de rondweg af, dit moet ik van dichtbij bekijken! Ik rijd door de olijfboomgaarden en op een oude olijfboom zie ik een bord met de naam Kallisti. Ik glimlach, want ineens herinner ik me dat ?kallisti? iets betekent als ?de schoonste, de mooiste?. Ik kom langzaam dichter in de buurt en mijn hart gaat sneller kloppen. Ik ben onder de indruk als ik aan kom rijden onder een grote houten uitsparing en een ruime entree. Binnen een paar seconden begrijp ik waar dit hotel deze mooie naam aan te danken heeft. Ik ontdek de Griekse grootheid: alle 22 kamers van dit hotel hebben namelijk een ruim balkon met zeezicht, en de meest mooie vergezichten die ik ooit gezien heb. Als ik later door het hotel wandel, valt me meteen op hoe ruim alles hier is. De kamers, het Griekse restaurant... Tussen de felgekleurde achterkant van de kamers en de heuvel kabbelt het zwembad als een bergmeertje langs de terrasjes met ligstoelen. Wat een vrolijke bedoeling! Vanaf het terras zie ik het zandstrand met het doorzichtige water van de zee. Ik glimlach, hier bedrijven ze de kunst van het kijken én ontdekken. Gauw pak ik mijn spullen uit de auto: hier ga ik zeker een nachtje of een, twee, drie, vier, vijf, zes... blijven. Als ik ?s avonds in het hotel in een Griekse ?Sirtaki? beland en samen met wat andere gasten van links naar rechts op z?n Grieks dansend door de ruimte zweef, denk ik nog even aan mijn eerste kennismaking vanaf de weg. Van buiten zo anders, van binnen ook zo Grieks. Tja, wat zal ik zeggen: ?Kallisti?, dat is het juiste woord.