Over Casa La Malvasia bij Eliza Was Here
?Wil het het echte landleven van het eiland proeven, trek je dan terug in mijn luxe finca Casa Malvasia.? Martin en ik genieten samen van de lekkerste wijnen van Tenerife in de schaduw naast de wijngaard. ?Er worden heel goede wijnen op de Canarische eilanden geproduceerd? en hij reikt me een glas La Malvasia aan. Whats in a name? Ik ruik de aroma?s, proef de zilte smaak en bedenk me: als de casa is zoals dit proeft, dan lust ik hier nog veel meer van! Ik sta te trappelen, maar schaam me ook een beetje. De bomen ruisen zacht, de lucht is strakblauw, die wijn: ik waan me al zo gelukkig. Maar Casa Malvasia, ik moet het zien! Martin ontmoette ik een paar dagen daarvoor toen ik bij Hotel Rural el Patio in het noorden van het eiland verbleef en hem vertelde dat ik altijd op zoek ben naar onondekte plekjes. Martin nodigde me uit om naar het zuiden van het eiland te komen. ?Ik ken een luxe paradijs en het is net klaar?, zei hij. Ik neem nog een slok van de wijn. ?We zijn vlakbij? en Martin knipoogt. Dat ik héél dichtbij ben, ontdek ik als we een paar minuten later het terrein van Casa Malvasia oplopen. Heel kindvriendelijk komt er meteen bij me op. Ik val stil: paradise it is op dit landgoed van 80.000m2 met uitzicht op zee. De drie rurale huisjes liggen luxe en bijzonder te wezen in de zon. Villa?s moet ik eigenlijk zeggen, want wat zijn ze ruim! En de authentieke bouwstijl voegt er nog een dosis sfeer aan toe. ?Wat je net proefde, komt van deze finca? en Martin lacht om zijn eigen vooropgezette plan. De totale beleving ervaar ik hier. ?Vroeger was de productie van wijn een onderdeel van handel van deze boerderij. Ik zag de vruchtbare grond en die traditie wilde ik weer in ere herstellen.? Nu teelt hij, heel verassend, de Malvasia druif. De finca was vroeger het verblijf van de arbeiders, er woonde een schaapsherder die geitenkaas produceerde en meer dan een eeuw geleden diende het als stal voor kamelen en paarden. Nu zijn het luxe casas waarin geen detail onopgemerkt blijft. Wat een ruimte, prachtig ingericht, luxe en de openslaande deuren voelen bijna koninklijk. ?En nu mag jij er verblijven?, glimlacht hij. Als ik even later via diezelfde openslaande deuren mijn terras op loop, zie ik een fles Malvasia en een glas voor me klaarstaan. Ik glimlach: de casa is zoals de wijn smaakt en daar lust ik inderdaad nog veel meer van!