Over Hotel El Raco de Madremanya bij Eliza Was Here
?Hola!? De straten in Madremanya zijn zo nauw dat ik moet uitkijken voor mijn spiegels die soms maar net langs de dikke middeleeuwse muren gaan. Ik rijd stapvoets en groet een enkele dorpsbewoner in de zon. Ik ben onderweg naar Iwan en Joseph. Via via hoorde ik over deze twee mannen die samen een bijzonder hotel bouwden in dit dorp. Bij ?hun? El Raco de Madremanya schijnt volgens de overlevering alles om jou te draaien. Toen ik ook nog over de hangmat in de tuin hoorde en de tot in de details gestylde kamers stapte ik direct in de auto. Want eerlijk is eerlijk, wie wil er nou niet af en toe verwend worden? Als ik aankom, staat Iwan me al op te wachten. Ik voel me direct welkom en meteen geeft hij me een grand tour. Er zijn maar tien kamers en ik sta echt versteld van wat ik zie. Alle kamers zijn namelijk ingericht in een totaal andere sfeer en met een eigen kleur. Ze zijn tot in de puntjes afgewerkt en uitgedacht, van strak design tot knus en authentiek. Maar allemaal even mooi. We lopen door een prachtige 17e eeuwse boerderij met kamers met lage plafonds en landelijke decoratie. Ruik ik dat nou goed? In de eerste kamer begint het me op te vallen en in de tweede kamer weet ik het zeker. Iwan lacht. ?Niet alleen herken je je eigen kamer aan de kleur en de naam maar ook aan de geur. De neus wil ook wat!? Dit heb ik nog nooit eerder gezien, maar wat ruikt het lekker! We lopen via de tuin van het ene naar het andere gebouw. En weer ben ik verbaasd. Dit keer over het moderne gebouw met de mooie, strakke kamers. Weer tot in de puntjes verzorgd. In de tuin blijf ik staan. Dit moet wel jaren hebben geduurd voordat het af was, bedenk ik me. Zoals elke kamer echt een eigen sfeer ademt, maar ook hier in de tuin is het bijzonder. ?En het leuke is, het went hier nooit! Elke morgen als je wakker wordt, blijft het mooi.? Ik geloof Iwan meteen. ?Ga jij even lekker in de hangmat liggen dan haal ik wat te drinken.? In de schaduw schommel ik langzaam heen en weer. Ik denk aan de geuren en kleuren van zonet. Iwan komt aanlopen met een groot glas en een rietje met een parasol. En dan bedenk ik me weer: hier is het ?all about me.? En ik besluit me over te geven aan deze pure verwennerij.